خبر خوش هسته ای یا دیداری با معاون(!) نیروگاه نطنز

امروز از داغ ترین موضوعات بالاترین داستان ترور رییس جمهور مردمی در رم (بعد از عراق) بود. مثل اینکه بعد از اینکه رییس جمهور مردمی در ایتالیا دچار نا تحویل گرفتگی ( که از ایدز هم بدتر است) شد سفیر ایتالیا احضار شد و بیچاره را برای ادامه کارش مجبور کردند این خزعبلات را بگوید.
اتفاقا» دیدم لینک این خبر از لینک های مورد بحث هم بود و حدود 90 نظر پایش ثبت شده بود.فکر کردم چه چیز قابل به ذکری بوده که این لینک را مورد بحث کرده؟ وقتی پای لینک را نگاه کردم چنان نظرات استثنایی دیدم که برای چند لحظه به شک افتادم آیا جدا» ما به فناوری هسته ای- یا حتی چیز های مشابه مثل کدو حلوایی هسته دار – دست پیدا کرده ایم؟ علتش را الان می گویم.
کسی که اینجا می گوید توی جشن نامزدی بچه خواهرش یک هو متوجه شده که معاون نیروگاه اتمی (بگذریم از اینکه اصلا» در نطنز نیروگاه اتمی نداریم و یک تاسیسات هسته ای هست) نطنز شده و در ضمن ارادت خاصی هم به شخص احمدی نژاد دارد.البته ایشان قبلا» رییس کل پتروشیمی ها و کل نفت ها و خیلی کل های دیگر هم بوده اند.طبق آخرین یافته هایشان در احتمالا» همان نطنز فهمیده اند که ایریدیوم یک عنصری است که با سرعت نور حرکت می کند و هم چنین اندازه ی یک عدس است.
پس از اعلام این خبر خوش هسته ای بود که اهالی بالاترین همه با هم مات و مبهوت ماندند. طبق آخرین اخبار شدت تحیر حاصل از این کشف از تحیر ناشی از سخنان سفیر بیشتر بوده!
معاون(!) نیروگاه اتمی(!) نطنز همچنین افزود:»اشعه باعث سوختگی میشه اما مطمئن باش کشنده است اون هم در چند دقیقه و علت اصلی اون خشک شدن تمام آب بدن تون می باشه.»
جدا» این حرف ها را حتی بزرگترین فکاهی نویس های جهان هم نمی توانند بزنند و به حق یک دوستی گفته اند که این ها را در داستان ها ایزاک آسیموف هم نمیتوانید پیدا کنید! جناب معاونت توضیحات دیگری دراثبات سخنانشان هم داد که به علت شرم و حیایی که دارم از ذکرشان معذورم!
مسایل حل نشده:
1) اگر جناب معاون می دانند ایریدیوم اندازه عدس است – و حتما» می دانند که آهن اندازه ی پیاز است – و سرعت ایریدیوم همان سرعت نور است – و حتما» می دانند که سرعت آهن اندازه سرعت جوجه تیغی سه ماهه است – چرا رییس آن مرکز نشده اند؟ واقعا» کسی با این توانایی چرا به حقش نرسیده؟ ها؟
2) آیا او بعد از علاقه مند شدن به رییس این طور شد یا از اول این طور بود شاید هم ناشی از خوشحالی بعد گل اسپانیا بوده؟
3) قبلا» شنیده بودیم که یک خواهر و برادر از بازار یک لوازمی خریده اند و انرژی هسته ای را درخانه شان ایجاد کرده اند. معاون هم که این طوری است.خب ما که این همه تحریم را تحمل می کنیم آیا اطمینان داریم که به چیزی حتی شبیه فناوری دست پیدا کرده ایم؟

چگونه یک بلاگ نویس موفق شویم!

دوست خوب و مجازاتگر من در یک حرکت نو وابداعی جالب یک بازی راه انداخته و از ما خواسته نکاتی در مورد وبلاگ نویسی بنویسیم و دوست دیگرم پس فردا هم من را دعوت کرده تا در این بازی شرکت کنم.البته من تجربه زیادی ندارم و از بقیه خیلی کم سابقه ترم ولی خب در این زمان کوتاه هم اتفاقاتی افتاد که یک نوع تجربه برای من ایجاد کرد:

1) قبل از نوشتن باید خوب خوانده باشید و اینکه سوادتان را کمی افزایش داده باشید تا در اثر ندانستن نظر بی جا یا حرف بی موردی نزنید که بعد ها نتوانید آن را درست کنید.باید بدانید چه میخواهید بنویسید و یک نمای کلی از بلاگ آینده تان داشته باشید.

 2)کپی نکنید کپی کار زشتیه!(جمله را از بین نظرات کمانگیر کپی کرده ام!) یا اگر مطلبی دیدید که کمتر کسی دیده است آن را با منبع ذکر کنید تا شب خوابتان ببرد و دچار عذاب وجدان نشوید! در وقع با کپی کردن بدون ذکر منبع شما هیچ سود فرهنگی نبرده اید و هیچ ارزش افزوده ای برای جهان ایجاد نکرده اید و تازه به راحتی تلاش پدید آورنده آن را نا دیده گرفته اید.

3) در بالاترین باشید چون یک از بهترین روش ها برای بودن در جریان مهمترین جریان های بلاگستان فارسی است و البته نظراتی را به شما در مورد اتفاقات می گوید که شاید هیچ جا نبینید.

4)خوب تگ بگذارید تا به این طریق مخاطبانتان بهتر شما را پیدا کنند البته گاهی تگ ها آن قدر عجیب و بی ربط هستند که باعث شلوغی سردرگم کننده می شود که مخاطب را فراری می دهد.چرند ننویسید! دیگر بهتر بلد نبودم منظورم این است که مثلا» مجبور نیستید برای نوشتن به چیز هایی پناه ببرید که برای هیچ کس جذابیت ندارد.

5)برای جذب مخاطب خودتان را نکشید و هدفتان را فراموش نکنید واگر نه پس از مدتی دیگر علاقه ای به بلاگ نویسی ندارید چون آنچه که می خواهید ننوشته اید

فکر می کنم می بینم خودم هم خیلی این ها را رعایت نکرده ام (به همین خاطر است که موفق نیستم) اصلا» این ویژگی ما ایرانی ها است که موقع نصیحت کردن و پند واندرز دادن خیلی قوی و با اطلاعات هستیم ولی وقتی صحبت عمل کردن برای خودمان می شود هیچ کدام از نصیحت هایمان را به کار نمی بریم!-خب این هم از بازی ما حالا بازی مان خوب است یا نه؟

پس نوشت:این جناب پس فردا آن چنان گفت به یک بازی دعوت شده اید که من خواستم بساطم راجمع کنم و الفرار گفتم این بازی شوم چی است که با این شدت دعوتم کرده اند بعد دیدم نه خیلی هم شوم نبود!

تولد تولد تولدت مبارک…

اول ازهمه تولد بالاترین را به همه کسانی مثل سازندگان و تمام کسانی که سعی کردند تا به نوعی بهترین هایی که می دیدند را به دیگران هم نشان بدهند عقیده شان را به اشتراک بگذارند وشادی و غم هایشان را از این طریق تقسیم کنند تبریک می گویم واز همه آنها به خاطر زحماتشان تشکر می کنم.

بالاترین فرصتی به همه ما می دهد تا نتیجه گردش خودمان در دنیای مجازی را به دیگران نشان بدهیم و گاهی باعث صرفه جویی دیگران در وقت بشویم و یا چیزی را معرفی کنیم که دیگران شاید هرگز نتوانند به آن دست پیدا کنند.اینجا می توانیم بالاترین را تلاشی برای گروه شدن و متحد شدن در یک روح بدانیم چون هدف تقریبا» همه قسمت کردن احساسات یا تفکرات است.هر چند گاهی مخالفت با یک تفکر یا درک یک اشتباه یک ایده را حذف می کند اما این حذف هم در جهت این است که دیگران به مشکل نخورند و یا دچار اتلاف وقت نشوند (البته در بیشتر اوفات این طور است) همه ما به علت وجود بالاترین چیز هایی یاد گرفتیم و با حقایقی روبرو شدیم که شاید در موقعیت دیگری آنها را دیرتر پیدا می کردیم.مثلا» خود من این را فهمیدم موضاعاتی هست که شاید کسی به جز خودم به آنها علاقه ای ندارد و موضوعات پرطرفداری هست که من از آنها لذت نمی برم پس من باید طوری رفتار کنم که به سلیقه دیگران توهین نکنم.ولی این موضوع خطرناک هم می شود آنجا که کسی برای اینکه از طرف دیگران پذیرفته شود سلیفه خود را عوض کند و به چیزی که ایمان داشته پشت کند.در واقع من یاد گرفتم بدون توهین به سلیقه اکثریت حرف خودم را هم بزنم هر چند به آن توجهی نشود.

موضوع دیگر رای دادن ها است که شاید زیاد به چشم نیاید ولی گاهی آزار دهنده است مثلا» لینکهایم بارها منفی وقت تلف کنی گرفته اند ولی نفهمیده ام علت چه بوده و فکر هم که کردم دیدم من کسی را سر کار نگذاشتم که به لینک من منفی بدهند.شخصا» خیلی رای نمی دهم و خصوصا» منفی که فکر کنم نهایتا» 1-2 تا داده باشم و آن هم کلی توضیح نوشتم چون می دانم اگر چه حسی به کسی که لینکش حذف شود دست می دهد و دیگر پس از یکسال کسی لینک خیلی ضعیفی نمی دهد که مستحق حذف شدن سریع باشد (البته هنوز هم اشتباهاتی می شود مثلا» من کسی را دیدم که به جای توضیحات یک متن نوشته بود و تازه گفته بود لینک الکی است!شاید فکر کرده بود در بلاگش می نویسد!) خیلی بهتر می شد اگر همگی در موقع رای دادن دقیق تر عمل می کردیم.

خلاصه بالاترین برای من نوعی تمرین برای حضور در جامعه ای است که از همه نوع فکر در آن حضور دارند و این یعنی باید آنچه می گویید معتبر و مشخص باشد و اگر نه به انحراف و یا خشم عده ای تبدیل می شود.

وردپرس:آنچه دیگران ندارند

من خیلی از چیز های فنی بلاگ ها سر در نمی آورم و حتی با جاوا اسکریپت آشنایی خاصی ندارم و خلاصه تخصص زیادی در مورد نکات فنی بلاگ ها ندارم و این اولین بلاگ من است.اما در حد یک بلاگ نویس ساده می توانم درباره سرویس هایی مثل وردپرس یا بلاگر صحبت کنم.من از اینکه از سرویس های وطنی استفاده نمی کنم خوشحالم چونکه همین چند وقته دیدیم که چه اتفاقاتی برای پرشین بلاگ یا بلاگفا افتاد و حتی یکی از آنها دو بار دچار مشکل شد و مدیر آن اعلام کرد که می دانسته است مشکل کجا است و این سوال پیش می آید اگر واقعا» می دانسته است چرا مشکل را رفع نکرده و آیا اصلا» اطلاعات و زحمات استفاده کننده ها برای او اصلا» اهمیتی داشته و یا فقط به فکر آن تبلیغات های لعنتی است که تمام تمرکز خواننده را به هم می زنند و تازه مسولان نسبت به آنها خیلی حساس هستند.اینجا در وردپرس شما تبلیغاتی نمی بینید با این وجود امکانات هر چند وقت بیشتر می شوند.پس به نظر من اگر اولویتی برای سرویس ها قایل شویم سرویس های وطنی اختلاف زیادی با بلاگر و وردپرس دارند و اگر شروع به پیش رفت نکنند پند وقت بعد دیگر هیچ کسی برای سرویس دادن ندارند و اگر حالا هم می بینید استفاده کننده های زیادی دارند به خاطر این است که بسیاری از وردپرس بی اطلاعند و بلاگر هم چون زبان فارسی ندارد سرمای خاصی دارد که شخص را منصرف می کند.من از وردپرس را خیلی بیشتر می پسندم چون شما را درگیر نمی کند تا به قالب خود چیز زیادی بیفزایید و با این وجود من بلاگ هایی در وردپرس دیدم که با سلیقه به خوبی زیباسازی شده بودند (نتیجه:من خیلی بی سلیقه هستم) ولی نکته مهم اینجاست که در اینجا شما بیشتر سعی در تولید محتوا هستید و در واقع با ظاهر بلاگتان معطل نمی شوید در حالی که در بلاگر زمان زیادی برای ساختن شکل دلخواهتان صرف می کنید (این مورد برتری نیست بلکه ویژگی است) من یک بلاگ در بلاگر ساختم ولی زیاد جلب نشدم مثلا» در مورد قالب کلی وقت صرف کردم ولی نتیجه زیادی نگرفتم پس به طور کلی بی خیال بلاگرشدن را زدم هرچند که بلاگر امکانات خوبی دارد که به سادگی شکل و ظاهر خوبی ایجاد کنید (که این وسوسه گاهی افرادی مثل من را از وردپرس به بلاگر می برد)

اگر شما تا به حال خانه ای در وب ندارید به قول آقای مزیدی خانه ای روی آب نسازید و سراغ سرویس های وطنی نروید و بیایید کنار ما در وردپرس با هم باشیم و در این محیط که  هرچند ظاهر سازی نیست صفا هست به ایجاد مفهوم اقدام کنیم.