حجت الاسلام خاتمی یا : چه طور یاد گرفتم نگرانی ام درباره فاشیست ها را متوقف کنم و آنها را دوست داشته باشم

به خاتمی رای نمی دهم چونکه:

1)خاتمی 87 خاتمی 78 نیست: خاتمی در 78 یک شخصیت متوسط و کم تر دیده شده بود که شناخت دقیقش با نگاه کردن به اطرافیان یا هوادارانش حاصل می شد. اطرافیان خاتمی گاهی حتی از خودش تیم قوی تری بودند. کسانی مثل حجاریان و نوری که بودند که اصلاحات را شکل دادند و روزی در گروه اصلی مشاوران خاتمی بودند. گروهی که امروز به کسانی مثل ابطحی و تاجزاده تخفیف پیدا کرده است. اگر بپذیریم که آن گروه به مراتب قوی تر بودند و با در نظر گرفتن نتایج حاصل از تلاش تحسین بر انگیز آنها و با توجه به قدرت فکری شان حتی می توان به سادگی پیش بینی کرد خاتمی حتی در صورت پیروزی هم نمی تواند کاری از پیش ببرد.
مساله بعدی خود خاتمی است. در تمام چهار سال بعدی خاتمی اثبات کرد نمی خواهد هیچ تلاشی در جهت اصلاح حکومت بکند و همین باعث شد که امروز به شرایطی بدتر از سال 78 رسیده ایم. با توجه به اینکه به معجزه اعتقادی ندارم حدس می زنم خاتمی امروز همان خاتمی 3 سال پیش باشد و نتیجه می گیرم خاتمی امروز هم نمی خواهد حرکت اصلاحی انجام بدهد. نمونه ی این تغییر را می توان در تبیین مفهوم اصلاح طلبی دید. برداشتی که می توان از حرف های خاتمی داشت این است: اصلاح طلبی فقط این است که من می گویم و این جز اقتدار گرایی نیست. این شاید دلیل رد صلاحیت نشدن خاتمی باشد.

2)خاتمی برنامه ندارد: خاتمی امسال بدون هیچ ذهنیتی وارد شده نه برنامه فرهنگی و نه برنامه اقتصادی و نه حتی شعاری علتش میدانید چیست. این باور که همه خاتمی را می شناسند. آیا بر این پایه می توان به خاتمی رای داد؟ منظور از خاتمی همان کسی است که باعث محکومیت عمادالدین باقی شد یا کسی که سروش از او حمایت می کرد؟( که اگر اشتباه نکنم بعدا» او هم حمایتش را پس گرفت). خاتمی و اطرافیانش – که گاهی شبیه نوچه های لات های قدیمی هستند و مدام از زور بازو و خط و خالش می گویند – باید بفهمند مردم منتظر لب ترکردنش نیستند. اگر هدف درست کردن وضع اقتصادی و کارهای تکنوکراتی است و گسترش آزادی مدنی اهمیتی ندارد پس تفاوتی بین خاتمی و یک راست میانه نیست.

غیر از اینکه حضور خاتمی فایده ای برای رشد دمکراسی ندارد احتمالا» پایه ی اجتماعی اصلاحطلبان را ضعیفتر از این هم خواهد کرد چراکه با وضع اقتصاد و وضع دولت آینده اش (با توجه به اطرافیان امروزش)
لغزش های کوچک با تبلیغات سنگین جناح راست روبرو خواهد شد و در اصل جنبش نیمه جان را به قهقرا می برد. شاید بهتر بود به جای بحث درباره ی انتخابات سران اصلاحات به فکر روشمند کردن اصلاحات و کار های مدنی بودند نه اینکه این قدر دغدغه ی قدرت داشته باشند.